All These Years (Jaevon FF)

Nagmamadaling binuksan ni Jaime ang kanyang laptop at nag browse sa nakabookmark na website.

"Sana may update siya..."

Nag-open din ng twiiter at madaling nakuha ang atensyon niya sa tweet ng taong matagal niya ng
sinusundan.

Kahit hindi niya ito pinafollow alam na alam niya ang user account nito. Ito lang din ang dahilan bakit
nagregister siya sa twitter.

"@Devon2dWorld Packed for bukas...I really need this. Thank you Lord sa lahat ng Blessings >3<!!!"

"Packed? Aalis siya? Saan naman kaya siya pupunta..."

Mga tanong ni Jaime na di niya pa masagot...until he read one of Dev's post in her blog...

"...I don't know what is happening with my life right now. But I definitely deserve a peaceful mind. Well,
gotta grab my chance to visit Batanes. Maybe, I can stop thinking of what is bothering me right now.
And I can finally get away from my busy stagnant life...Promise guys, I will be posting photos you will
surely love...This is it for now! Idle for five days! Be a blessing everyone!"

Magkababata si Jaime and Devon. The last time they were able to communicate was through text, 5
years ago. Exchanging Hi's and Hello's yun lang din tapos wala na.

But they are not ordinary childhood friends. At the age of 12, Jaime told himself, Devon will be the most
special girl for him. Puppy love kung baga. Devon felt the same way. Kaya lang di nila napag-uusapan
kasi nga bata pa sila ang di never tried talking about crushes even once. Jaime is very vocal on how
he looks at Devon. He admires her being fine, funny, intelligent and pretty girl. She admires his being
gentleman, protective and handsome boy.

Magkapitbahay ang Lola ni Devon at ang Family nila Jaime. Nagbabakasyon si Devon paminsan-minsa sa
bahay ng lola niya sa province. Doon sila nagkakilala. Mayaman ang pamilya ni Jaime pero pinili nilang sa
province mag elementarya si Jaime.

They grew just thinking about each other and never have the courage to communicate about how they
feel for each other. At umayon naman ang panahon. High school to college they have seen each other
few times but still they just looked at each other and never uttered what are in their minds.

Ano nga ba nasa isip nila?

In one of Devon blog entry...Mahilig mag blog si Devon, social Networks…sa ganitong paraan siya
nakikipaghalubilo sa ibang tao…Di naman kasi siya lumalabas…

"There's this girl who never had a boyfriend or a suitor. She keeps on asking herself why. She looks
good, she's intelligent, not fat but no one got the interest to court her. She does not know if she will
be thankful about it because she was able to finish college and have a good job or sad because she felt

empty in one part of her life...But she knew from the start why...Ever since there is only one guy she
love to end up with. She does not know how, when or will it happen...She just keep on praying that God
will hold his hand and eventually connect it with her...I think I know who he is...I hope he knows that his
the one ever since."

Lahat ng blog entry ni Devon binabasa ni Jaime. Kahit di sila nagkakausap alam niya mga wherabouts
ni Devon, her interest, her work, her life. Kung paano? Simply lang, he keeps an eye on her since
he was able to do it. Lahat ng pangarap niya para lang kay Devon. Iyon nga lang di alam ng huli ang
nararamdaman niya.

Torpe at takot na baka after all these years, after all he have done for her, eh, mabaliwala lang.

Until...

"Hello Tita Ann, can you do me a big Favor? Please try to look if there's Julie Anne San Jose in the
passengers list heading to Batanes tomorrow? If there is, kindly book me a flight with the same
schedule...and the seat next to her...please...please!!!"

Sa haba ng sinabi ni Jaime at sa pagkabigla ng tita niya di man lang ito makasingit...

"Wow, finally...is now the right time?"

"Tita...", sabay kamot sa ulo…

"Ok, fine...wait for awhile, di lang kita mahal eh"

Jaime is the only son, he owns one of the major stocks in an airline company. He owns it kasi mula ng
nakapagtapos siya ng pag-aaral, naging architect nilipat na ng kanyang daddy lahat ng assets nila sa
pangalan niya...

"Thanks tita, I owe you a blueberry cheesecake..."

"Sinabi mo yan ha, well, she's on the earliest flight tomorrow…well destiny made it for you, there is one
seat available but it's not closer to her seat... Booked you already...Happy?!"

Natawa si Jaime sabay sabi...

"Yes, you're the best tita! I love you!"

"Nah, I'm glad you finally find courage to go after her...I just hope this time, masabi mo nah..."

Aside sa mommy and daddy ni Jaime si Tita Ann niya ang lahat ng may alam tungkol sa mga
nararamdaman niya. Lagi niya itong kinukwento...Kahit ang daming pwedeng maging girlfriend si Jaime,
alam ng tita niya kung bakit mas pinili nitong maging, NGSB...

Hinanda na ni Jaime mga gamit niya for Five days with his special girl. Tinitingnan niya ang unang salary
investment niya...

"There is no turning back this time, it is now or never...I'm gonna hand you this beautiful 24k diamond
ring and definitely seal it with our first kiss..."

Kinabukasan...

Nagawang makipagpalit ng seat ni Jaime sa magiging katabi sana ni Devon...Well, he used his charm to
do it...

Napalingon si Devon sa katabi niya dahil sa pamilyar ito talaga...Tinitigan niya hanggang sa…

"Jaime..."

mahina niyang sambit na nagpalingon kay Jaime...

"Hi!"

wave with a big grin in his face...kasi naman di ba di nga siya naghanda para dito...

"Hello...what a coincidence...dito pa kita nakita...I mean nagkita tayo...ahmm"

Halatang tense na sambit ni Devon...

"Wow, di kita nakilala. So you're heading to Batanes?"

Natawa si Devon...

"Obviously...unless this is for other destination..."

Napakamot ng ulo si Jaime at napangiti na lang...

"oo nga naman...sabi ko nga!"

Pareho silang natawa…

Nabalot ng katahimikan ang buong oras ng byahe. Nagpakiramdaman ang dalawa.

Di pa rin makapaniwala si Devon na makakasabay niya sa eroplano si Jaime. She needs this vacation to
get away from being drowned with her dreams about the man he really want to be with...

Yet, ito ang nangyari...

"Oh-em, bakit siya nandito...Diyos ko, ano kinalaman niyo dito? Is this a sign? Ito na ba ang sign na
dapat na akong lumandi? Lord, di ako nakapaghanda...Haggard nga ako oh...Naman kung alam ko lang
nagpaSPA sana muna ako...Kayo na man Lord eh! Di nagpapasabi..."

Napangiti na lang siya sa kanyang mga iniisip…

Wala pa rin silang kibuan hanggan sa makarating sila sa Basco Airport , Batan Island Batanes…Devon and
Jaime both had their reservation at Batanes Resort. Sympre alam na din ni Jaime na sa resort na ‘yon

mag stay si Devon.

Sa tagal nilang di nagkita at makapag-usap parehas nilang di alam kung ano ang sasabihin sa isa’t isa.

“So, sa Batanes resort ka din?”

Tanong ni Devon kay Jaime sa loob ng transport van ng resort, bilang nabibingi sya sa ilang oras nilang
walang kibuan…

“I think so, obviously…unless hindi sa Batanes Resort itong Van?!?” kunot noon napangiti sa hirit niya…

“wah. Oo nga naman…” napayokong sagot ni Devon…

“Andito na pala tayo…wow, nice please…”, pagbungad ni Jaime sa kabuuan ng resort…

“OO nga, well, I guess see you around Jamezkie…”

Paalam ni Devon kay Jaime. She’s feeling awkward kasi. Di niya maintindihan. Tanging pasulyap-sulyap
lang nagagawa niya kanina sa mukha ni Jaime. Gwapo pa rin Kasi…

Ganun kasi tawagan nila bilang childhood friends...Napangiti ng wagas si Jaime ng marinig niya ang
tinawag ni Devon sa kanya.

“Ah, Ok see you around DevonzKie”

Bilang alam na alam niya ang room number ni Devon…

“Naalala niya pa pala…(love sigh)”, sa isip ni Jaime habang titingnan ang papaalis na si Devon.

Dahil wala naman talag siyang gagawin sa buong trip na ‘yon kundi ang misyon niya lang kay Devon,
madalas siyang nakaabang sa next activity ni Devon.

There is actually a hill located at the back of the cottages in Batanes Resort at doon nagtungo si Devon
bandang hapon matapos makapagpahinga. Kita kasi ang magandang view ng buong Isla sa banda roon.
Since blogger siya nabasa na niya ang mga info tungkol sa island.

“Ang ganda, relaxing…”,

Nakaupo si Devon sa damohan, habang nilalasap niya ang fresh air at binubusog ang sarili sa magandang
tanawin. Di pa rin mawala sa isip niya ang pagkakataon niya makasabay sa trip na ito si Jaime. Daming
tanong sa isip niya. Gawa ng dati ang Panginoon pa rin ang tinatanong niya…

Di niya namalayan na palapit na pala si Jaime…

“Mesmerizing, nakakawala ng pagod noh?” tumabi kay Devon…

“Ay langaw na nakapatong sa ilang ng kalabaw...” Gulat na tugon ni Devon…

“Manggulat bah? Feel ko na sana ang moment eh…ano ka bah!” sabay hampas sa braso ni Jaime.

Natawa na lang si Jaime sa reaksyon ng dalaga…

“Teka nga, ano pala ginagawa mo dito sa Batanes? Seryosong tanong ha…so seryosong sagot sana ang
ibigay mo…” , curious question ni Devon…

“Business trip... ikaw?”

Balik na tanong niyo kay Devon, kahit alam niya na ang sagot…

“Vacation trip…”

“Ahh, wow, pabakasyon-bakasyon ka na lang pala ngayon ha…”

“Ganyan talaga eh…kumusta ka nap ala mommy at daddy mo, si Tita Ann?”

“Mom and Dad are in Europe Tour, wala na kasing batang aalagaan…si Tita ayon single pa din…gaya
ko…”

“hahaha, weeeh di ngaaa?” di makapaniwalang sagot ni Devon…

“Weh, di nga ang alin? Na single pa din ako? Ehhh, ikaw ba double nah?”

“Single din…” nakapout lips na sagot ni Devon…

Namiss nila ang usapang ganito…asaran, ngitian…at parang wala lang…

“Tagal na pala nating di nagkita noh, namiss ko ‘to…” nakatanaw sa malayong sambit ni Jaime

Tanging ngiti lang ang sagot ni Devon. Pilit tinago ang kilig na gaya ng dati, kilig sa konting ka sweetan ni
Jaime. Sweet na para sa kanya ang “miss ko ‘to”. Sa kanilang dalawa mas open si Jaime, pero hanggang
miss ko ‘to at ang ganda mo lang ang kaya niyang sabihin the rest…nilalagay na lang niya sa baul…

Ang unang gabi ang nilaan nila pareho sa pagpapahinga…Sarap naman kasing matulog sa lugar na ‘yon.
Kahit ngalalaro sa isipan nila ang mga bagay na dati pa nilang gusto mangyari sa isa’t isa mas pinili nilang
ipagpahinga na lang ito.

Kinahapunan na lumabas ng kwarto si Devon…tinatamad siya at parang di niya feel ang araw na ito.
Paglabas niya ng resort, nakita niya si Jaime na nakasakay sa isang biseklita na papalapit sa kanya.

“Devzkie, may activity ka ba ngayon?” nakangiting tanong ni Jaime…

“Wala naman maglalakad lakad lang sana…bukas na ako mag tour ng todo…”

“Biking tayo…tara!” , Yaya ni mo ng mapansing nakataas lang kilay ni Devon.”

“Huwag mong sabihing until now di ka pa rin marunong mag bike Devonzkie?”

“Oo eh, sige ikaw na lang”

“Talaga? wow, interesting…well then, angkas ka na lang sa likod I’ll take you somewhere nice talaga…”

“Ozz, talaga?sige na nga sabi mo eh” mabilis na sagot ni Devon…kasi sa isipan niya ngayon pa ba siya
hihindi sa pagkakataong binigay ng Diyos na makasama si Jamezkie niya…

Lingid sa kaalaman ni Jpas nagkapaghanda na pala si Jaime ng isang late afternoon picnic para sa knaila
sa may paanan ng bundok malapit sa isang light house…Doon niya dinala si Devon na sakay sa likod ng
bicycle niya.

“Wow, sa atin ba an?” , amazed na tanong ni Devon kay Jaime…

“OO, pinahanda ko kay kuya kanina, Batanes delicacies plus the fascinating scenery of Batanes…”

“Sarap ng buhay…eh ano ba okasyon? Teka birthday mo? Diba tapos na birthday mo…”

“Haha, eh di birthday mo…”

“Birthday ko? Hala, birthday ko eh ano bang date ngayon?”

“Wow, sakit na yan sariling birthday mo di mo maalala”

“Oh-em, birthday ko pala ngayon…Naku naman, nakakahiya”

Nakasanayan na ni Devon na ordinaryong araw lang ang birthday niya. Simula ng tumuntong siya ng 15
years old di na siya nag papahanda sa birthday niya. Sapat na sa kanya na batiin lang sya ng mga kakilala
niya.

“Thanks ha, di kasi ako sanay na naghahanda pag birthday ko…nakaOff din phone ko kaya nakalimotan
ko talaga…naalala mo pala”

“OO naman, di ko naman nakakalimotan eh, kahit kalian…”

“Ozzz, bakit di mo ako na greet nong mga nagdaang birthday ko? Kahit friend tayo sa FB di ka man lang
nagmessage..”

“ahhh, ehhh…kaya nga bumabawi eh”

“Well, thank you ha…wow!” …di pa rin makapaniwala…

“Devonkie…”

“Meron pa palang isa…”

Kinuha ang isang maliit na box at binigay kay Devon.

“Para sayo…”

“Ano ‘to?...I mean Wow para saan ‘to?”

“Hmmm, can you let me speak straight without any interruption, ok lang? I just need to get through all
this thing baka di ko magawa…”

Diridiretsong sagot ni Jaime na halatang kinakabahan sa nagtatakang nakangiting nakikinig na si Devon…

“First and foremost, that’s the ring I bought from my first salary, para sayo ‘yan…Mula pa noong bata
pa tayo, my gusto na ako sayo…Kaya lang di ko alam pano sabihin at kahit kaya kitang hagilapin kung
gugustuhin ko lang gaya ng ngayon ay di ko pa rin nagawa… Kaya ang araw na ito ang pinaka special na
araw ng buhay ko. Di lang dahil sa birthday mo…kundi dahil gusto kong sabihin na, I Love You!”

Nangingilid ang mga luha sa mata ni Devon…at napayakap na lang siya kay Jaime.

“God knows how much I long for this moment to come…alam mo bang all those years, I have sleepless
night thinking and hoping you will come to me and say that you love…”,

Hinarap niya si Jaime at nilapit ang mukha niya dito…

“Dami kong gustong itanong at sabihin sayo…pero I guess…this is the only thing I should do…” hinalikan
ni Devon si Jaime…

And they stayed that way…

The end….

Baka di ko na matapos ehhh…

Just a Dream (Jeavon One Shot)

I've known here since I was 10-years old. She used to spend her summer in her grandmother's house just next to our house. Got nothing but sweet memories about here. I always have a good conversation with her. Since we were still young that time we knew nothing but to play, throw silly jokes and innocent stare at each other. But since then I knew that she is specialize. I even told her once...

Saw here coming out of here grandmother's house with an empty bottle of soda. "Devon, where are you going?", I asked with a smile...as always. "Hey, gonna buy some soda.." she answered with a pout lips. "Hmm, Okey I'll go with you." I casually told her with my planned intention and that is to be with her. "Did you see our visitor? My cousin? Oh my pretty cousin? She is pretty huh!.." she opened a topic that made wonder and just answered. "Yeah, my cousins go gaga on her...But...", I stop then continued. "You're still the prettiest"...And she just look at me with disbelief and a cute smile.

My cousins are all boys and had a big crush on her. All three of them. I think she noticed it. Maybe that is why when the three of them go gaga on her pretty cousin, she felt uneasy.

The moment I met her I could not stop getting near her. I was looking forward to every summer she will spend in our town...I was literally looking at the window of my room just to see her in the window just next to our house. I even asked my yaya whom she befriended and regularly wrote her a letter to include my regards. Hoping that when she read it...she will smile and remember me. And somehow...dreaming that one day perhaps she will feel the same way.

Highschool have passed and still no signs of being with her again. Until here Tita's wedding. She was one of the bridesmaid, I was one of the groomsmen. I thought that was my chance of getting close to her but I was wrong. She was being paired to one of the grooms relative. I felt jealous. During the wedding reception I ried to go with her and ate Buko salad in her grand mother's house but still no just us moment...I want to throw her jokes but still nothing...

 Until I went college in move to her town where the universities are.

sOmEThiNg aBoUt You (Jaevon Fanfic)

Chapter One
Devon's House: Papasok na sana si Devon sa kwarto ng kanyang Daddy ng marinig niya ang usapan nila ng kanyang Nanay...

Nanay: Oh dad, ito na ang gamot mo.
Daddy: Nay, maraming salamat ha. (Habang tinitingnan ang family album nilang mag-anak. Parang kailan lang magtatapos na ng high school ang anak natin.(sigh)
Nanay: OO nga Dad...
Daddy: Maraming salamat sa pag-aalaga at pagmamahal mo kanya kahit na...
Nanay: Dad, mahal na mahal ko si Devon na parang tunay ko ng anak. At kahit kailan di ko siya itinuring na iba sa akin. Alam ko minsan di kami magkasundo pero ni isang beses di ko pinagsisisihan na mahalin kayo...(Niyakap si Daddy)
Daddy: Mahal na mahal kita...

Pumasok si Devon...

Devon: Dad, Magpapaalam lang po sana ako pupunta ako ng school magpapractice kami para sa graduation...
Daddy: Sige anak. Mag-iingat ka... (sabay YakaP kay Devon)
 
(lumabas ang kanyang Nanay at pumuntang kusina na sinundan ni Devon)

Devon: Nay...Payakap po...
Nanay: Anak...may nangyari bah?
Devon: Wala po. Sorry Nay ha...
Nanay: Sorry saan?
Devon: Sa lahat-Lahat po...Sa pagsusuplada ko...sa di ko pagpansin sa inyo at sa di ko pagtanggap sa inyo bilang...
Nanay: Ano ka ba wala 'yon. Naiintindihan kita. Mahal na mahal kita.
Devon: (Smile) Para po sa inyo...
Nanay: Ano ito?
Devon: Yan po nagpapatunay na Valedictorian po ako sa buong klase. Para po 'yan sa inyo. Sa pag-aalaga niyo kay Daddy at sa pagmamahal niyo sa akin na kahit minsan di niyo hininging suklian ko...Salamat nay...Salamat at pinadama niyo sa akin kung paano magmahal ang isang tunay na Nanay...(teary eyes, Yakap ulit)
Nanay: Ano ka ba...Di ba may lakad ka pa. Tama na ito ha ayoko makita nilang namumugto yang tantalizing eyes mo.
Devon: (ngumiti) Sige po Nay. Paalam na po.

Sa paaralan...

Papa Bear: San na ba si Devon di ko pa siya napapansin ah.
Shane:   Paparating na 'yon si besh kailangan niyang maging present noh bilang siya ang nangunguna sa lahat.
DHustin:      Hi guys. (dala-dala ang kanyang Dslr and Video Cam)
Papa Bear: Hanep sa paraphernalias ah. Kahit kailan talaga di ko mareach yang pagiging techi mo Ivz
DHustin:      (Ngumiti lang) Hmm, so where's Devon. I missed her.
Shane:   Etchossero, wala pa ngang isang araw kayong di nagkikita.
Papa Bear: Selos ka naman. (Umakbay kay Shane)
DHustin:        Hahaha, you know me...
Papa Bear & Shane: OO naman...Sabihin na Kasi...
Devon:     (nagmamadaling lumapit sa kanila) Oi, magsisimula na ba? pasinsya na ha na late ako.
DHustin:       Hi Babe...(natatawa habang kumukuha ng picture ni Devs)...What took you so long?
Papa Bear & Shane: Oiiiiiiiiiiii
Devon:       Tseee, Babe ka diyan. Gusto mo mabasag yang Baby mo (tinuturo ang DSLR ni DHustin)
DHustin:      Ikaw naman (with accent)... (while still getting pictures)
Papa Bear: Asus, babae talaga kunwari galit kinikilig naman...
Shane:      (Natawa) TOMOH
Devon:     Hoy kayong dalawa manahimik kayo ha bago ko kayo ang mananahimik foerever
DHustin:   I love doing this forever...(looking at the pics he took sabay tingin kay Devon)
Devon:     Kailan ka ba nagsawa diyan sa Baby mo...(ngumiti kay DHustin)

Pagkatapos ng Practice...

DHustin:    I'm Hungry...Can we eat before we go home please (begging to Devon)
Devon:      OO bah basta treat mo ako ulit...hehehehe
DHustin:    Of course when did I make you pay? (nakangiti kay Devon)
Devon:      Asus!(kinilig)...PapaBear, Shane kakain kami ni DHustin sama kayo?
Shane:       Sorry Besh, I can't go with you...need kasi ako ni mommy at home...(wink)
PapaBear: Hatid na kita Shane uwi na din ako eh...
Shane:       Ganyan nga Papa Bear makiramdam ka...(Natawa)
Devon:      Kayo naman...(nalungkot)...Sige na nga paalam bukas ulit...
DHustin:    Bye Guys...See you soon will miss both of you... (power hug si Shane then nagpaalam din kay Papa Bear)
Devon:      (Nagtataka) Ano 'yon? Bakit ganyan siya magpaalam?...(sa isip niya)
DHustin:   (ngumiti lang) Let's go...

Chapter Two

Walking towards the Cafe while DHustin busy taking pics at pasimpleng kuha ng pics ni Devs...

Devon: (Nagtataka pa rin) Hmm, sanay na ako dyan sa pakuha-kuha mo ng pics ha...pero mukhang kakaiba ka ngayon.
DHustin:  Weird? Really? (nakakita ng vacant bench, hinila si devs para paupuin)
Devon: Kala ko ba kakain tayo.
DHustin:  Listen. I'm leaving... (Getting Devon's attention)
Devon: (staring at DHustin's face, still nagtataka)
DHustin:  You know how I love film making right...
Devon: Yes, simula nang dumating ka dito 5 years ago yan na nakatatak sayo noh...
DHustin:  I wanna pursue it in New York...Which mean I'm gonna leave home...I'm gonna leave...("you" sa isip niya)
Devon: Ahh, so you're leaving...(seems that DHustin's word did not sink in, "kala ko sasabihin niya na he loves me")...Kailan naman?
DHustin:  Early tomorrow...(staring at devon)
Devon: What? Bukas na agad? Pano ang graduation? Bakit ang bilis? (Gusto maiyak, nagpipigil)
DHustin:  I can't attend our graduation...(Hinawakan ni DHustin ang kamay ni Devon...)
               You know how happy I am when I am with you and the rest of the gang. you know...!
 
(Pinipigilang masabi ang gusto niyang sabihin)
Devon: (niyakap si DHustin) Bakit ngayon mo lang sinabi aalis ka pala...Sana man lang...
DHustin:  I don't want it to be that hard...I guess I will be seeing you in three years.
Devon: (sad Face-Gusto niyang maiyak...she want to cut the painful convo)...OO naman. So see you soon...
        Ahm, hatid mo na ako sa bahay baka kasi hinahanap na ako ni tatay.
DHustin:  We are suppose to eat, right?
Devon: Sa bahay na lang. At saka mag-iimpake ka pa diba?!?
DHustin:  But...
Devon: Sige na hatid mo na ako...
DHustin:  But...
Devon:    Please....
 
Walang Imik si Devon Habang nasa kotse...Pagkahatid sa house nila Devon.

DHustin: So I guess this is GoodBye...(staring at devon)
Devon: (Tumango lang) Yes, Goodbye... Ingat ka dun ha...(akmang tatalikod...humarap siya at niyakap...I'll miss you forever...(sabay Power hug)
DHustin: I will miss you more...But hey its only three years... I will be back (nakayakap pa rin kay Devon ng mahigpit)
Devon: BFF...(Last smile din pasok sa bahay)

DHustin's house... In his work room where his master pieces were kept...

Mommy: (Seeing DHustin looking at his photo albums) Yo ready?
DHustin:  Now I'm having a hard time...(looking at his favorite pic with Devon)
Mommy: I know son...leaving a such adorable girl won't be that easy. Did you tell her already?
DHustin:  Yes mom...but I failed to tell her how special she is (sigh)...I hope she will still allow me to hug her tight when I come back...
Mommy: Ahh, your close friends very close...I know she will...(niyakap si DHustin)

Devon's Room...

Devon: Bakit ganun...kung kailan mahal na mahal ko siya at kung kailan ok na ang lahat saka pa siya aalis...(teary eyed, kinakausap ang sarili)
Daddy: (Nakawheelchair na pumasok sa room ni Devon) Anak, Ok ka lang ba? Kanina ko pa napapansin matamlay ka...
Devon: Dad, kala ko matutulog na kayo...
Daddy: No, after this conversation...
Devon: I'm fine dad...ok lang ako pagod lang siguro sa practice...
Daddy: Masaya ako nakamit mo 'yong pangarap mo. Your mom will be proud of you (referring to devon's real mom's dream maging top cya sa lahat)
Devon: Dad...Ok na nga pala kami ni nanay. Alam ko I have been telling you how much I wanted to be with mom. Kaya lang I realized I have been selfish. Bakit ko ba iisipin si mom, kung wala naman cya dito. Ni di nga niya ako kinukumusta kung humihinga pa ba ako or what...
Daddy: Anak salamat sa pag-intindi na mahal ko ang nanay. At alam ko din tiyak iniisip ka rin ng mommy mo.
Devon: Dad...(niyakap niya daddy niya) Magpahinga na po kayo. I will be fine, Ako pa. Astig ata ito. Gusto ko lang po magdrama...(cutting the conversation)
Daddy: (Ngumiti) Sige2, iiwan na kita. I love you anak!
Daddy: I love you more Dad!

Pinagpatuloy ang pag-eemote hanggang sa makatulog...

Kinabukasan...

Shane: Besh, gising nah. Tanghali nah ano ka bah.
Devon:   Besh ano ka ba ang aga-aga nangbubulahaw ka...
Shane: Umiyak ka bah? Mugto ang mata mo besh!!!
Devon:   Hindi noh! kitang kagigising lang eh...
Shane: Pinapasok na ako ni Tita bilang sarap na sarap ka sa pagtulog. Teka diba kanina ang alis ni DHustin for New York.
Devon:   Hala oo nga pala. Teka bakit mo alam?
Shane: Ha eh. Bakit di mo siya hinatid?
Devon:   OO na nga...Ang daming tanong. kailan mo pa nalaman pag-alis niya? (pinalo ng unan si Shane) Di ko na siya nahatid kasi naman wala ako sa matinong pag-iisip pagkatapos ko malaman lahat...
Shane: (nalungkoT) last week pa niya sinabi sa amin ni Papa Bear, Sabi niya huwag daw namin sabihin sayo kasi siya na mismo magsasabi.
Devon:   After nong sabihin niya na aalis siya...tinitigan ko na lang siya ng tinitigan...di ko mapigilang yakapin cya...Kasi naman...
Shane: Labas mo lang yan besh...Ok lang yan 3 years lang diba...Sinabi niya bang mahal ka niya?
Devon:   Iyon nga din eh, HINDI (huhuhuhuh)...Naiinis ako sa kanya...Mahal ko siya...namimiss ko siya...(huhuhuhu)
Shane: Pagbalik niya sabihin mo na kasi na mahal mo siya huwag ka na magpakipot...
Devon:   Eh kasi naman kahit kailan he did not say I Love you...Sabi lang niya special ako, tapos I always look good...So pano ko masasabi...ewan!
Shane: Ewan talaga kasi malamang nasa SKY na 'yon sa mga oras na to...
Devon:   (sad face)

May Kumatok sa pinto...

Nanay: Shane gising na ba si Devon?
Devon: Opo Nay, pasok po...
Nanay:  May nag-iwan pala nito sa may pinto. Name mo nakasulat sa card eh.
Shane: Tita baka bomba yan...naku naman...(lumayo)
Devon:  Besh OA ha. Cge Nay salamat.
Nanay:  Ok, ikaw n bahala dyan.
Devon: Binuksan ang nakabalot sa isang malaking panyo...Photo Album to ah.(Photo Album Na may Print: "It always been You")
Shane: Hala, I know na galing yan kay DHustin...
Devon: Hmm, Assumera ka besh.
Shane: Sino pa ba mahilig sa pictures...
Devon: (Napaluha) Bakit pa kasi eh... (habang tinitingnan mga pictures niya)
Shane: (Niyakap si Devon)...
Devon:  Sira talaga oh di man lang nag-iwan ng contact info...Nakakainis...(Tumutulo pa din ang luha)
Shane: Alam niyo kayong dalawa ang sarap niyong pag-untugin...Kung naging vocal lang kayo eh di sana enjoy na enjoy niyo moment niyo together...
Devon: ewan...
Shane: Pagbalik nitong si DHustin mapapatay ko talaga to...Panay pala pose ko ikaw lang pala ang kinukunan. Titirisin ko talaga siya.
Devon: (pilit na ngiti)

Graduation Day

Messenger: Ma'am Devon, pakipirma naman po oh...Flowers!
Devon:     Kuya naman. Kanino naman to galing. Wala na kaya sa Pinas 'yong palaging nag-uutos sa inyo (referring to DHustin)
Messenger: Eh Ma'am Devon, kanino pa ba yan manggagaling eh si sir DHustin lang naman nagpapadala sa inyo ng kung ano-ano tapos ako talaga tagahatid.
Devon:     (napangiti) Salamat Kuya...
Nanay and Daddy: Wow, kaya naman pala mabango...
Devon:    Galing po kay DHustin...As usual ang tipid ng note "Congrats". Chaka talaga...
Nanay: Hayaan mo anak pagbalik niya magiging mahaba na yan for sure.
DaddY: Talaga dahil kailangan niya pa dumaan sa akin.
Devon: (napabuntong hinihinga tapos inamoy-amoy ang flowers) Sana andito ka...(bulog niya sa sarili)
Shane: COngrats Besh. I love You! This is it...
Devon:   Thank you Besh...Pero mas masaya sana kung...
Papa BEar: Hay naku, huwag ka na malungkot Devs andyan sa bulaklak na hawak mo ang spirit ni DHustin. Ang sweat pa din noh...
Devon:    Group Hug na nga lang!




Chapter 3
 
New York...
DHustin:   Cousin, Hey! What brought you here?
James:  Hey Dude. I'm with dad. Just visiting grandma then will fly to Philippines for good...
DHustin:   Wooo. Did I hear it right? Philippines?
James:  Yes, I guess we're gonna settle there for good. Dad wants to.
DHustin:   I miss home. You will definitely love home.
James:  Yah, I've been there you forgot? but settling is different... You know...(looking at DHustin's stuff) Wow...You have lots of stuff in here.
DHustin: Got a lot of work to do for school...
James:  You love photography...Nice shots...Who's this? (Amazed, Looking at the photos of the "IT's always been You" twin Photo Album)
DHustin:   Wooppssss, Don't touch that one.
James:  Woh, sorry...(napangiti sa photos na nakita niya)
DHustin:   What will be your course in college?
James:  I took up Theater Arts...I already enrolled in one university in the philipines

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Naalala ni DHustin si Devon (reminiscing)
DHustin:   You really got talents do you...
Devon:  But of Course...I want to take up theater arts or anything connected to acting, singing or dancing...
DHustin:   Good...I will be your director...
Devon:  Owzzz...you are going to direct me?!?
DHustin:   Why not? you'll be my favorite artist by then...(staring at Devons face)
Devon:  Walang manonood sa mga gawa mo ifever. hahahaha. Magiging kawawa ka.
DHustin:   I don't care...I just care about you...
Devon:  Asus...(kinikilig)...Tumigil ka! (huwag mo akong patayin sa kilig)

---------------------------------------------------------------------------------
 
DHustin:   Wow. Interesting...
James:  Yes, very much. And if you are done in film making you have to make me work for you. Ok
DHustin:   You wish...Never! hahahaha
James:  ahahaha, your lost not mine.
DHustin:   Ang Hangin Mo...
James:  Nagmana ako sayo...Yo anti social do you?
DHustin:   How can you say that...?
James:  Get a life away from this room...Blond girls waiting for you outside. hahahaha
DHustin:   I don't care. I don't like blond girls or anybody just want one girl ever.
James:  Ozzz, really she must be unlucky. hahahaha
DHustin:   Shut-up bro...(Throw a scratch paper to james)...Look who's talking...Oh, shet...I run out of photo paper...
James:  Anti social... hahaha. gotta go bro

Summer:

Devon:     Ang boring naman, mag-iisang buwan na di pa rin tumatawag 'yong lokong 'yon ah
Shane:   Mahirap nga yan besh pagkinakausap ang cp ng mag-isa...
Devon:     Tseee. Magtigil ka tiningnan ko lang ang oras.
Shane:   Weehh, oras o wall paper ni DHustin baby. Oi, hanggang ngayon ba naghihintay ka pa rin sa tawag niya?
Devon:     Eh kasi...
Shane:   Ayan, ang bilis umamin. Teary eyed ka oh.
Devon:     Ewan ko sayo besh.
Shane:   Eto naman, seryoso na to...Sana magring na yan fon mo ng may makausap ka na. hehehe

Binato ni Devon ng unan si Shane...

Shane:   Ah ikaw ha namumuro ka nah...Malling tayo ng makahanap ka pangpalit sa DHustin Baby mo.
Devon:     Ayoko nga. Tinatamad ako.
Shane:   Sige na. Halika na shopping tayo need ko na bagong damit eh.
 
Freshman Orientation

Papa Bear: This is our new tambayan...Sana less than 5 years lang tayo dito...
Shane:   OO nga. Tara suyurin natin ang buong campus ng di tayo mawala (wink)
Devon:     (Naisip si DHustin...sa habang tinitingnan ang paligid; telling herself) Kung andito cya, For sure kumukuha na yon ng pics. Sana ok lang cya.
Shane:   Hoy! (tinapik si Devon) Ang lalim besh huhugutin na kita ha
Papa Bear: Epal ka talaga Shane kita mo ng nagmomoment pa yang si DEVs
Devon:     Sira talaga kayong dalawa. Tara na nga.
Papa BEar: Theater Arts here I come...

James with his other cousin Marco going to freshman orientation.

James:    Still got jetlag
Marco:    Nah, stop acting dude. That's true three days ago. Andito na tayo...You'll definitely enjoy theater arts.
James:    I hope so...And I hope you will not leave me here till its done.
Marco:    C'mon Bro, grow up. You will be fine. I will be in fine arts building just text me when you need a lift.
James:    Oh, noh.

James got no choice he get inside the hall. All eyes on him...His Handsome and maappeal you know...
He sit at the first row middle column. Since it is freshman orientaion walang gustong umupo sa harapan kahit pa andoon si Mr. Handsome.

Devon and Company got no choice but to sit in the vacant seats at the first row.

PapaBear: Bro, excuse. May nakaupo na ba dito? (pointing at the seats beside James)
James:    (Tinaas ang balikat) No.
Shane:  Okidoki... Dito na tayo. nakakahiya ng tumawid sa kabilang dako ng mundo. Saka may magandang tanawin di na boring ifever. (Napatawa)
Devon:    Sure kayo dito tayo?!?
James:    (Noticed Devon, Stared, Brain Talk) She is familiar...Must have seen her somewhere...
Shane:  Devon tabi ka kay Pogi...(bulong kay Devs)
Devon:    Tseee. Sa gitna niyo ako.(Napatawa, Hinila si PapaBEar at pinaupo tabi ni James)
Shane:  Weeehhh, Mag-eemote ka lang eh...
PapaBear: SSSShhhh, ang ingay niyo.(bumaling kay James) Freshman ka din?
James:    Obviously...
PapaBear: OO nga naman...(napakamot). I'm Joe pala from the land of Navotas.
James:    James, just came from New York.
PapaBear: Wow, Spoken dollar ka pala. You can speak Filipino.
James:    Not that much really. But I can understand what you are saying.
PapaBear: Oh, good good...Oh may kasama here pala (Pointing at Devon and Shane) Devon the genius and Shane the nevermind. hahaha
James: Oh, James here. (Ngumiti pero baling agad sa fon niya) Shane and Devon: Hi - Hello (kumaway then bulong agad sa isa't isa)...SUPLADO... hahaha APIR

Pagkatapos ng Orientation

PapaBear: Hey, James you got company? Baka gusto mo sumama sa amin gumala...
James:    Gu-ma-la?
PapaBear: Roam around...Amm, go to mall anywhere...
James:    Ah, I see, no thanks my cousin is waiting for me in the next building. Nice meeting you guys. (facing the Devs and Shane then tumalikod)
Devon:    Basted ka PapaBear. hahahaha
Shane:  Ampogiiii. You Know (with accent)
PapaBear: Hahaha, sira. Taralets ng makarami tayo sa gora.

James while walking towards the fine Arts building...

James:   She is too familiar but I can not remember where and when I saw her.(still thinking)
Marco:   Bro! (tinapik si james) How was the orientation? Parang malalim iniisip natin ah...
James:   Boring...
Marco:   I knew it...Got friends already?
James:   Just met some...
Marco:   Oh well, (looking at the students passing by) mukhang magugustuhan ka nila...
James:   Shettt...
Marco:   I'll take you the Food House
James:   I like that idea...(ngumiti)

Chapter 4

Next Day...

Parking lot...

Marco:     Joe the black...Dude kumusta?
PapaBEar:  Oi, Mr. PogiPoints! Di kita nahagilap kahapon ah.
Marco:     Ah, I was hiding. You know naman I always get mob. Ha ha ha.
James:     (Lumabas sa Kotse) Marco can you take me to this room TA180...
PapaBear:  Oi, James... James diba? Joe 'yong katabi mo kahapon.
James:     Oh, yeah, I remember.
Marco:     So magkakilala na ang dawalang Bagong pogi sa campus...
PapaBEar:  Ah, Kaya the best ka bro. Tumpak ka dyan. Ha ha ha James papunta din ako sa TA180 na room na yan. sabay na tayo.
Marco:     At magkaklase pa. Pare you are an angel. (niyakap si Joe)
PapaBear:  Parang Tsansing ka pre... Ha ha ha
James:     Ok, Dude I'll just go with Joe...
Marco:     Oh, pre Ikaw na bahala sa inzan ko ha. Salamat pre!
PapaBear:  Magpinsan kayo? (napaisip...)
James:     Bro, lets gow...before we get late...

Napapatingin talaga kay James kahit sinong nakasalubong niya sa hallway...
@Room TA180

Shane:  Oh besh, ito na room mo alis na ako punta na ako sa room ko bilang iba course ko.
Devon:    (sumilip sa room) Parang di ko mahagilip si PapaBear.
Shane:  Antayin mo na lang besh. cge nah.
Devon:    Cge besh maraming salamat...(hug). txt na lang ha.

Napansin ni James si Devon na nasa labas ng room na hinahanap nila ni Joe

James:     Joe, look the gurl you're with yesterday...Devon I think...
PapaBEar:  Woh, gotcha, pagBabae remember mo agad name ha.
James:     Only her, she's too familiar... (Pabulong)
PapaBear:  May sinasabi ka?
James:     Nothing...
PapaBEar:  Devs, kumusta ang ala gwardyang drama mo dyan sa room natin? hahaha
Devon:     (Nagulat) Ay palaka, Palaka ka Papabear!(pinalo si Joe) Sabi ng huwag akong ginagulat eh.
James:     (Napatawa habang titig na titig kay Devon)
Devon:     Oi, Kasama mo


--> Di Pa Tapos eh <---