Baka sa Ibang Pagkakataon

Ang araw ay lumubog na, bituin ay sumikat,

Isang pangarap ang muling di nahagkan.

Ang “ngayon” ay lumipas, naging kahapon,

At ang "mamaya" ay di pa rin narating.

May salitang binitawan, ngunit di naulinigan,

May pagkakataong lumipas, di nasunggaban.

Parang bulong ng hangin, o anino sa dingding,

Ang dapat sanang nangyari, bigla na lang naglaho.

Ang puso ay may kaba, may bahid na panghihinayang,

Sa mga "sana," sa mga "kung," na di na mabubuo.

Ngunit sa bawat pagdilim, may umagang sisikat,

Bawat dulo ng kabanata, may bagong simula.

Kaya’t ang bulong ng isip ay paulit-ulit,

"Baka sa ibang pagkakataon, ang lahat ay maisakatuparan."

Baka sa susunod na yugto, ang bituin ay matamo,

Ang landas na malabo, luminaw at magkatotoo.

Di ito pagtalikod, di rin paglimot,

Kundi pagtanggap sa takbo ng panahon.

Pag-asa ang tanglaw, sa dilim ng pagsubok,

At ang "baka sa ibang pagkakataon" ay pangako ng bukas.